“Eko­lo­jik köp­rü­ler ile yaban ha­ya­tı­nı ko­ru­mak müm­kün’’

Sö­ke-Bod­rum ka­ra­yo­lu­nun böl­ge­den geç­me­si araç yo­ğun­lu­ğu­nun çok fazla ol­ma­sı­na neden olu­yor. Ka­ra­yol­la­rı Genel Mü­dür­lü­ğü böl­ge­de ve ül­ke­nin başka yö­re­le­rin­de yolun al­tı­na men­fez­ler inşa ede­rek yaban hay­van­la­rı için yol­lar ya­pı­yor.Ancak uçan kuş­lar için böyle bir şans müm­kün ol­mu­yor, bu ne­den­le bu gibi ka­ra­yol­la­rın­da seyir eden sü­rü­cü­ler­den çok daha dik­kat­li ol­ma­la­rı is­te­ni­yor.

Ku­şa­da­sı Eko­sis­te­mi Ko­ru­ma ve Doğa Se­ver­ler Der­ne­ği ta­ra­fın­dan ya­pı­lan açık­la­ma­ya göre; ‘’ Yaban ha­ya­tı açı­sın­dan bir­bi­riy­le et­ki­le­şim ha­lin­de bu­lu­nan Dilek Ya­rı­ma­da­sı Büyük Men­de­res Del­ta­sı Milli Parkı, Bafa Gölü Ta­bi­at Parkı, Lat­mos (Beş­par­mak) Dağ­la­rı ve Azap Gölü’nü içine alan Aşağı Büyük Men­de­res Hav­za­sı’nda, Söke Ovası’nı bıçak gibi ikiye bölen ka­ra­yo­lu­nun her iki ya­nın­da, irili ufak­lı azmak de­ni­len eski men­de­res ya­tak­la­rı­nın bu­lun­du­ğu sulak alan­lar­la da do­lu­dur. Bu önem­li doğa alan­la­rın­da­ki yaban hay­van­la­rı bes­len­me, ba­rın­ma ve üreme ama­cıy­la sü­rek­li bu doğal alan­la­ra ha­re­ket ha­lin­de­dir. Yaban hay­van­la­rı et­ki­le­şim ha­lin­de ol­duk­la­rı diğer doğal alan­la­ra ge­çiş­te, Söke, Milas, Bod­rum ve Didim gibi önem­li tu­rizm kent­le­ri­ne ula­şı­mı sağ­la­yan yak­la­şık 30 km.​lik ka­ra­yo­lu­nu kul­lan­mak­ta­dır. Yaban hay­van­la­rı­nın yolun diğer ala­nın­da kalan böl­ge­ye ge­çiş­ler­de çar­pıl­ma­dan geç­me­ye ya­ra­yan eko­lo­jik ge­çiş­ler ol­ma­dı­ğın­dan, hemen her yıl yak­la­şık 400’e yakın yaban hay­va­nı çar­pı­la­rak öl­mek­te­dir. Tilki, Çakal, Por­suk, San­sar, Domuz, Ge­lin­cik, Saz Ke­di­si, Su Sa­mu­ru, Kap­lum­ba­ğa, Yılan, Ker­ten­ke­le gibi hay­van­lar­dan sonra, yır­tı­cı bir kuş bir araç ta­ra­fın­dan çar­pıl­dı. Bir araş­tır­ma­dan Söke’ye doğru gi­der­ken, ya­nı­mız­dan sü­rat­li geçen bir araç hemen önün­de ha­va­lan­ma­ya ça­lı­şan yır­tı­cı kuş­lar­dan bir şa­hi­ni çarp­tı. Sü­rü­cü dur­ma­dı. Kuş bir­kaç metre ha­va­la­na­rak tek­rar yola düştü, çır­pın­ma­ya baş­la­dı. Ara­cı­mı­zı dur­du­ra­rak şa­hi­ni almak is­te­dik. Ancak yoğun tra­fik­te­ki araç­la­ra dur­ma­la­rı için uyar­ma­ya ça­lış­sak­ta, ne yazık ki araç­lar du­yar­sız bir şe­kil­de yine aynı hızla ge­çiş­le­ri­ni devam et­ti­ler. Yolun gü­ven­li ol­du­ğu bir an şa­hi­ni ala­bil­dik.

Yap­tı­ğı­mız kont­rol­ler­de kuşun ba­yıl­dı­ğı­nı fakat ya­şa­dı­ğı­nı gör­dük. Yolda ayı­lan şa­hi­ni ve­te­ri­ner kont­ro­lü yap­tır­dık, her­han­gi bir yara ve bul­gu­ya rast­lan­ma­dı. Bir gece gö­ze­tim al­tın­da tut­tuk. Daha sonra tek­rar doğal yaşam ala­nı­na gö­tü­re­rek gü­ven­li bir yerde do­ğa­ya sal­dık. Bir­çok yaban hay­va­nı tü­rü­nün çar­pıl­dı­ğı ölüm yolu ola­rak bi­li­nen ka­ra­yo­lun­da kuş­lar da çar­pı­lı­yor­sa bir ek­sik­lik var de­mek­tir. Yolun düz ol­ma­sı bir­çok sü­rü­cü­ye hız yap­ma­la­rı açı­sın­dan çok cazip gel­mek­te­dir. Bu yolu in­san­lar kul­lan­dı­ğı kadar, bir­çok yaban hay­va­nı ve kuş­lar­da doğal alan­la­ra ge­çiş­ler­de kul­lan­mak­ta­dır. Ka­ra­yo­lu ke­na­rı­na ko­nu­lan küçük ta­be­la­lar önlem için bir yarar ge­tir­me­mek­te, sü­rü­cü­ler bunun far­kı­na bile var­ma­mak­ta­dır. Söke Ovası’nı geçen ka­ra­yo­lu­nun her gi­ri­şi­ne de, eko­lo­jik açı­dan çok önem­li bir alana gi­ril­di­ği­ni ha­tır­la­tan büyük bo­yut­lu totem ta­be­la­lar di­kil­me­li ve yolun al­tın­da bu­lu­nan men­fez­ler yaban ha­ya­tı­nın ge­çi­şi­ne uygun bir şe­kil­de eko­lo­jik geçiş dü­zen­le­me­le­ri ya­pıl­ma­lı, sü­rü­cü­ler de bu ko­nu­da du­yar­lı ol­ma­lı­dır. Bu­ra­da alı­na­cak ön­lem­ler, Aşağı Büyük Men­de­res Hav­za­sı’nın bi­yo­lo­jik çe­şit­li­li­ği­nin sağ­lık­lı bir şe­kil­de devam et­me­si için çok önem­li­dir. Ül­ke­miz­de bazı oto­ban­la­ra eko­lo­jik köp­rü­ler inşa et­me­ye baş­la­yan Ka­ra­yol­la­rı Genel Mü­dür­lü­ğü, Söke Bod­rum yo­lu­na da aynı du­yar­lı­lı­ğı gös­ter­me­si­ni bek­li­yo­ruz. Bu hem yaban ha­ya­tı­nın sağ­lık­lı bir şe­kil­de devam et­me­si, hem de tu­rizm yolu ol­ma­sı açı­sın­dan ül­ke­mi­zin bu ko­nu­ya ver­di­ği önem ve du­yar­lı­lı­ğı gös­te­rir’’ de­nil­di.